Match made in Heaven

Voor me zat iemand die het vreselijk moeilijk had met het verlies van haar hond. Voor haar ogen was hij op vreselijke wijze overleden. Ze voelde zich schuldig omdat ze niks had kunnen doen. Ze voelde zich schuldig omdat ze juist op dat moment op die plaats was. Ze voelde zich schuldig omdat ze hem niet had kunnen beschermen. Wat nou als ze … misschien had ze het dan wel allemaal kunnen voorkomen.

Die gedachtes bleven maar door haar hoofd malen, want het verdriet was ‘te’ groot en de pijn van het verlies ‘te’ zwaar. De hoop was dat het consult wat lucht zou geven aan dat trauma. Aan alles voelde ik dat de hond nergens boos over was, dat ze niks anders had kunnen doen en dat het zo had moeten zijn. En ja, hij miste hun ook maar was dankbaar voor de mooie tijd die hij bij hun had mogen doorbrengen.  

Tijdens het consult gaf de hond aan dat zijn familie een ‘nieuwe’ hond nodig had en hij sprak de belofte uit dat hij een harige vriend hun pad op zou sturen. Dat komt wel eens vaker voor in consulten en mensen ervaren regelmatig dat een volgende hond of kat gestuurd is. Alleen soms gaat het net ietsjes anders.

Afgelopen zomer was het zover bij dit gezin. Er was weer ruimte in hun hart voor een hond. Wederom een pup, maar nu een vrouwtje. Vol vrolijke spanning, ging de hele familie op pad om haar op te halen. Ze kregen wat spulletjes van het pupje mee, waaronder het halsbandje met riempje. De terugreis verliep rustig, het pupje zat in de auto gezellig op schoot, gedroeg zich keurig en het voelde meteen vertrouwd.



Eenmaal thuisgekomen, deden ze het halsbandje af, waarbij hun oog viel op het labeltje aan de binnenkant. En wat stond er op dat labeltje? Nou gewoon, de merknaam van het halsbandje. Op zich niks bijzonders, alleen de merknaam was exact dezelfde naam als die van hun overleden hond. Dat noem ik nou een echte Match made in heaven!